دندان درآوردن مرحلهای حساس در رشد کودک است که معمولاً با ناراحتیهایی مانند بیقراری، درد لثه و کاهش اشتها همراه است. تغذیه مناسب میتواند علاوه بر کاهش این ناراحتیها، نیازهای رشدی کودک را نیز تأمین کند. در ادامه، نکات کاربردی برای تغذیه کودکان در این دوران آورده شده است.
چالشهای تغذیه در زمان دندان درآوردن
- کاهش اشتها به دلیل درد لثه
- حساسیت به غذاهای داغ یا سفت
- میل به جویدن اشیا برای تسکین درد
غذاهای مناسب برای کودک در حال دندان درآوردن
1. غذاهای نرم و ملایم
غذاهایی که نیاز به جویدن زیاد ندارند و به لثهها فشار وارد نمیکنند، بهترین گزینه هستند:
- پورههای خانگی: سیبزمینی، هویج، یا کدو حلوایی
- ماست ساده و خنک
- فرنی یا شیر برنج
2. خوراکیهای خنک برای تسکین لثهها
خوراکیهای سرد میتوانند التهاب و درد لثه را کاهش دهند:
- ماست یا پنیر نرم خنک
- میوههای یخزده نرمشده مثل موز یا پوره انبه
- حلقههای دندانگیر خنک (تاییدشده برای جویدن)
3. غذاهای انگشتی و راحت برای گرفتن
اگر کودک علاقه به گرفتن غذا با دست دارد، غذاهای نرم اما قابل جویدن ارائه دهید:
- تکههای کوچک هویج بخارپز
- سیب بخارپز شده (بدون پوست و نرمشده)
- کراکرهای مخصوص کودکان
اگر میخواهید با روش غذاهای کمکی انگشتی بیشتر آشنا شوید میتوانید از صفحه “تغذیه تکمیلی کودکان ۴ تا ۱۸ ماه به روش جدید BLW” را مطالعه کنید و بیشتر با این روش آشنا شوید
نکات مهم هنگام تغذیه
- کنترل دمای غذا
غذاهای خیلی گرم ممکن است درد لثه را تشدید کنند. بهتر است غذاها ولرم یا خنک باشند. - حجم کم و دفعات بیشتر
به دلیل کاهش اشتها، وعدههای کوچک اما متعدد در طول روز مناسبتر است. - نوشیدنیهای مغذی
- شیر مادر یا شیر خشک
- اسموتیهای خانگی مثل ترکیب شیر، موز، و کمی آووکادو
- دوری از غذاهای محرک
از غذاهای تند، اسیدی، یا خیلی شیرین خودداری کنید تا لثههای کودک تحریک نشوند.
چند میانوعده مناسب
- پوره سیب با دارچین ملایم: سیب بخارپز شده را له کنید و کمی دارچین اضافه کنید.
- ماست و میوههای خنک: ماست را با تکههای ریز موز یا توتفرنگی ترکیب کنید.
- پوره عدس و برنج: یک غذای ساده و مغذی که به راحتی هضم میشود.
کمکهای مکمل برای آرام کردن لثهها
- استفاده از دندانگیرهای سرد
- ماساژ آرام لثه با انگشت تمیز
- مشورت با پزشک در صورت نیاز به ژلهای مخصوص
حرف آخر
دندان درآوردن مرحلهای طبیعی و البته دشوار است، اما با رعایت اصول تغذیهای و توجه به نیازهای کودک، میتوانید این دوره را راحتتر مدیریت کنید. صبور باشید و در صورت نگرانیهای بیشتر، با پزشک کودک مشورت کنید.
