راهکارهای ساده و عملی بدغذایی کودک

اگر کوچولوی شما به سختی غذا می‌خورد، قسمتی از غذا را سوا می‌کند و کنار می‌گذارد و آشپزی برای شما سخت‌تر و سخت‌تر شده شما دقیقا جای درستی هستید، جایی هستید که من در مورد راهکارهای ساده برای بدغذایی کودک کمکتان خواهم کرد، با اینکه خیلی گیج کننده و سخت است ولی من کمکتان می کنم که از پس این موضوع با کودک بد غذایتان بربیاید.

من این جا هستم که هم به عنوان مادر کودکی که بد غذا بوده است و هم به عنوان یک متخصص تغذیه کودکان با تجربه چندین ساله، شما را در مسیر درست راهنمایی کنم. این مراحل را دنبال کنید و حتما جدول پست‌های بعدی را پرکنید. این جدول به شما کمک می‌کند و تصویری از غذاهایی که کودکتان می‌خورد را به شما نشان دهد. مادران غالبا هنگام انجام این کار غافلگیر می‌شوند و حس بهتری پیدا می‌کنند وقتی می‌بینند کودکشان در هر گروه غذایی حداقل یک غذا را دوست دارد. اگر کودک شما این طور نباشد، می‌توانید با من به عنوان متخصص تغذیه اطفال در ارتباط باشید.

مرحله اول: با کمک متخصصین کودکان، دلایل پزشکی را کنار بگذارید.

اگر در مورد تغذیه کودک وسواسی و سختگیرتان نگران هستید با من مشورت کنید. من می‌خواهم مطمئن شوم که بدغذایی کودکان به یک مسئله اساسی پزشکی و بیماری مربوط نمی‌شود، و ما متخصصین کودکان به راحتی می‌توانیم آن مشکل را پیدا کرده و حل کنیم. همچنین شما خودتان می‌توانید نمودار رشد کودکتان را بررسی کنید تا مطمئن شوید که پزشک متخصص اطفال از رشد وزن و قد فرزندتان راضی است.

شما ممکن است احساس کنید که فرزندتان به سختی غذا می‌خورد، اما وقت آن رسیده است که یک فکر اساسی بکنید و به نگرانی‌تان پایان دهید و بدانید که رشد کودکتان دقیقا چقدر باید باشد. معمولا برای بچه‌های محدوده سنی ۲ تا ۵ سال طبیعی است که نسبت به زمان کودکی خود، کمتر غذا بخورند و اشتهایشان کم به نظر برسد.

آن‌ها همچنین لاغر شده و (چربی کودکی) را از دست می‌دهند، اما وقت آن رسیده است که مطمئن شوید کودکتان به طور مناسبی در حال رشد است یا خیر. من به شما کمک خواهم کرد که از رشد صحیح فرزندتون مطمئن بشید.

 مرحله دوم: یک روال مشخص برای وعده اصلی غذایی و میان وعده در نظر بگیرید.

گاهی اوقات، بدغذایی کودکان به این علت است که آن‌ها خیلی زیاد میان وعده می‌خورند و فرصتی برای ایجاد اشتها در بین وعده‌های غذایی و میان وعده‌ها ندارند. بعضی اوقات نیز آن‌ها تصمیم می‌گیرند که در وعده‌های غذایی کمتر بخورند یا چیزی نخورند چون مطمئن هستند که می‌توانند یک چیز بهتر را در مدت کوتاهی در میان وعده داشته باشند، این دلیلی است که بخاطر آن بچه‌ها برای خوردن وعده اصلی اشتها ندارند. بهترین راه حل برای رفع این مشکلات، ایجاد یک نظم برای مصرف وعده غذایی اصلی و میان وعده است.
من کلمه روتین (یا روزمره، معمول) رو بیشتر از برنامه می‌پسندم زیرا برنامه شما احتمالا از روزی به روز دیگر متفاوت خواهد بود، بنابراین وعده‌های غذایی و میان وعده‌ها لازم نیست که هر روز دقیقا سر یک ساعت خاص و یکسان باشند.
اگر بچه‌های خردسال بین ۱ تا 5 ساله، 3 وعده غذایی و 2 میان وعده را مرتب داشته باشند، میان وعده سوم می‌تواند به صورت اختیاری (بعد از شام) باشد، در صورتیکه فاصله شام و زمان خواب 2 ساعت یا بیشتر باشد.

مرحله ی سوم:تنوع غذایی را در نظر داشته باشید و دو روز پشت سر هم غذاهای یکسان را تکرار نکنید.

از نظر کودکان بدغذا، تنوع در رژیم غذایی‌شان به طور قابل ملاحظه‌ای می‌تواند کاهش یابد، یکی از بهترین راه‌های مقابله با این قانون این است که یک قاعده‌ای را تنظیم کنید که 2 روز متوالی «یک» غذا را سرو نکنید. (شیر یک استثناست). حتی اگر کودک شما 2 سالش است، می‌توانید به او توضیح دهید که این در خانه شما یک قانون است، که دو روز متوالی چیزهای مشابه را نمی‌خورید. این یک یادآوری مفید برای شماست تا بتوانید انواع غذاها را به او معرفی کنید، حتی اگر او بسیاری از غذاهایی که شما سرو می کنید را نخورد.