اگر کوچولوی شما به سختی غذا می خورد، قسمتی از غذا را سوا می کند و کنار می‌گذارد و آشپزی برای شما سخت تر و سخت تر شده شما دقیقا جای درستی هستید، جایی هستید که من در مورد راهکارهای ساده برای بدغذایی کودک کمکتان خواهم کرد، با اینکه خیلی گیج کننده و سخت است ولی من کمکتان می کنم که از پس این موضوع با کودک بد غذایتان بربیاید.
من این جا هستم که هم به عنوان مادر کودکی که بد غذا بوده است و هم به عنوان یک متخصص تغذیه کودکان با تجربه چندین ساله، شما را در مسیر درست راهنمایی کنم. این مراحل را دنبال کنید و حتما جدول پست های بعدی را پرکنید . این جدول به شما کمک می کند و تصویری از غذا هایی که کودکتان می خورد را به شما نشان دهد. مادران غالبا هنگام انجام این کار غافلگیر می شوند و حس بهتری پیدا می کنند وقتی می بینند کودکشان در هر گروه غذایی حداقل یک غذا را دوست دارد. اگر کودک شما این طور نباشد، می توانید با من به عنوان متخصص تغذیه اطفال در ارتباط باشید.
مرحله اول: با کمک متخصصین کودکان، دلایل پزشکی را کنار بگذارید.
اگر در مورد تغذیه کودک وسواسی و سختگیرتان نگران هستید با من مشورت کنید. من می خواهم مطمئن شوم که بدغذایی کودکان به یک مسئله اساسی پزشکی و بیماری مربوط نمی شود، و ما متخصصین کودکان به راحتی می توانیم آن مشکل را پیدا کرده و حل کنیم. همچنین شما خودتان می توانید نمودار رشد کودکتان را بررسی کنید تا مطمئن شوید که پزشک متخصص اطفال از رشد وزن و قد فرزندتان راضی است.
شما ممکن است احساس کنید که فرزندتان به سختی غذا می خورد، اما وقت آن رسیده است که یک فکر اساسی بکنید و به نگرانی تان پایان دهید و بدانید که رشد کودکتان دقیقا چقدر باید باشد. معمولا برای بچه های محدوده سنی ۲ تا ۵ سال طبیعی است که نسبت به زمان کودکی خود، کمتر غذا بخورند و اشتهایشان کم به نظر برسد.
آن ها همچنین لاغر شده و (چربی کودکی) را از دست می دهند، اما وقت آن رسیده است که مطمئن شوید کودکتان به طور مناسبی در حال رشد است یا خیر. من به شما کمک خواهم کرد که از رشد صحیح فرزندتون مطمئن بشید.
مرحله دوم: یک روال مشخص برای وعده اصلی غذایی و میان وعده در نظر بگیرید.
گاهی اوقات، بدغذایی کودکان به این علت است که آن ها خیلی زیاد میان وعده می خورند و فرصتی برای ایجاد اشتها در بین وعده های غذایی و میان وعده ها ندارند. بعضی اوقات نیز آن ها تصمیم می گیرند که در وعده های غذایی کمتر بخورند یا چیزی نخورند چون مطمئن هستند که می توانند یک چیز بهتر را در مدت کوتاهی در میان وعده داشته باشند، این دلیلی است که بخاطر آن بچه ها برای خوردن وعده اصلی اشتها ندارند. بهترین راه حل برای رفع این مشکلات، ایجاد یک نظم برای مصرف وعده غذایی اصلی و میان وعده است.
من کلمه روتین (یا روزمره، معمول) رو بیشتر از برنامه می پسندم زیرا برنامه شما احتمالا از روزی به روز دیگر متفاوت خواهد بود، بنابراین وعده های غذایی و میان وعده ها لازم نیست که هر روز دقیقا سر یک ساعت خاص و یکسان باشند.
اگر بچه های خردسال بین ۱ تا 5 ساله، 3 وعده غذایی و 2 میان وعده را مرتب داشته باشند، میان وعده سوم می تواند به صورت اختیاری (بعد از شام) باشد، در صورتیکه فاصله شام و زمان خواب 2 ساعت یا بیشتر باشد.
مرحله ی سوم:تنوع غذایی را در نظر داشته باشید و دو روز پشت سر هم غذاهای یکسان را تکرار نکنید.
از نظر کودکان بدغذا، تنوع در رژیم غذایی شان به طور قابل ملاحظه ای می تواند کاهش یابد، یکی از بهترین راه های مقابله با این قانون این است که یک قاعده ای را تنظیم کنید که 2 روز متوالی «یک» غذا را سرو نکنید. (شیر یک استثناست). حتی اگر کودک شما 2 سالش است، می توانید به او توضیح دهید که این در خانه شما یک قانون است، که دو روز متوالی چیزهای مشابه را نمی خورید. این یک یادآوری مفید برای شماست تا بتوانید انواع غذاها را به او معرفی کنید، حتی اگر او بسیاری از غذاهایی که شما سرو می کنید را نخورد.
